radcy prawni Chorzów nej przedsiębiorstw państwowych, zjednoczeń oraz banków państwowych2 nakazującą tym podmiotom korzystanie z usług prawnych wyłącznie radców prawnych zatrudnianych przez te jednostki. Po uchwaleniu 19 grudnia 1963 r. nowej restryktywnej ustawy o ustroju adwokatury m.in. pozbawiającej adwokatów prawa świadczenia usług wobec państwowych jednostek gospodarczych, domeną radców prawnych stało się świadczenie usług wobec tych jednostek. W systemie nakazowo-rozdzielczym radca prawny stawał się reprezentantem państwa socjalistycznego i jego prawa wobec dyrekcji jednostki, w której był zatrudniony, nadzorując w niej w interesie społecznym stosowanie prawa.
Drugi etap zaczął się 6 lipca 1982 r., kiedy to Sejm PRL uchwalił ustawę o radcach prawnych określając zasady wykonywania obsługi prawnej przez radców prawnych, jej organizację oraz legitymizując działania samorządu radców prawnych. W dalszym ciągu jednak wykonywanie zawodu radcy prawnego polegało głównie na obsłudze prawnej państwowych i spółdzielczych jednostek organizacyjnych, choć z obsługi prawnej radcy prawnego mogły także korzystać organizacje społeczne oraz spółki z udziałem kapitału państwowego, spółdzielczego lub organizacji społecznych. Samorząd radcowski pozbawiony był nadal dwóch ważnych uprawnień: prowadzenia przygotowania do wykonywania zawodu (bowiem aplikację organizowały i prowadziły okręgowe komisje arbitrażowe) oraz podejmowania decyzji w sprawie wpisu na listę radców prawnych (wpisu dokonywał prezes okręgowej komisji arbitrażowej).
Źródło: https://pl.wikipedia.org/wiki/Radca_prawny
Jaki jest status doradców prawnych?
Status doradcy prawnego nie jest uregulowany prawnie, zaś podstawą prawną świadczenia usług jest ustawa z dnia 2 lipca 2004 r. o swobodzie działalności gospodarczej1. W przeciwieństwie do wyżej wymienionych zawodów doradcy prawni nie muszą (choć mogą) posiadać ubezpieczenia odpowiedzialności cywilnej. Doradców prawnych nie obowiązują wiążące zasady etyki. Doradcy prawni nie podlegają odpowiedzialności dyscyplinarnej. W niżej wymienionym wyroku Trybunału Konstytucyjnego wyrażono pogląd o wymogu posiadania wyższego wykształcenia prawniczego przez osoby zawodowo świadczące obsługę prawną. Doradcy prawni nie mają obowiązku dochowania tajemnicy zawodowej, nie mogą też odmówić zeznań co do faktów o których powzięli wiadomość w trakcie świadczenia usług.
Źródło: https://pl.wikipedia.org/wiki/Doradca_prawny
Tytuł mecenasa
Mecenas ? we współczesnej polszczyźnie określenie stosowane jako zwrot grzecznościowy w pismach i w przypadku bezpośredniego zwracania się do adwokata i radcy prawnego. Jest to termin zwyczajowy, nie mający umocowania w przepisach prawa. Tytuł ten stosowany jest tylko w Polsce.
Termin ?mecenas? na określenie adwokata możewedług kogo? pochodzić od przydomka (trzeciego członu nazwiska) Gaiusa Cilniusa Maecenasa, przyjaciela Oktawiana Augusta, który do historii przeszedł jako opiekun (mecenas) artystów swojej epoki. Podnosi się, że podobnie jak Gajusz Cilniusz Mecenas nad artystami, współcześni prawnicy sprawują swoistą ?opiekę prawną? nad ludźmi, którzy potrzebują fachowej pomocy w swoich stosunkach prawnych. Pomimo że pomoc, jakiej współcześni prawnicy udzielają swoim klientom, z reguły jest odpłatna, w przeciwieństwie do działalności pierwowzoru, to doniosłość tej dziedziny życia, zwłaszcza w sprawach karnych, ale również cywilnych i podatkowych, gdzie w grę wchodzą istotne interesy majątkowe, rodzinne, spowodowała stosowanie określenia ?mecenas? w znaczeniu ?opiekun?.
Historycy prawa podnoszą, że trudno powiązać przyjaciela Oktawiana z grzecznościowym terminem ?mecenas? używanym w odniesieniu do adwokata. Kazimierz Orzechowski przypomniał, że w XVI stuleciu ówczesnych adwokatów nazywano procuratores mercenarii, czyli ?płatni zastępcy procesowi? i w ten sposób odróżniano ich od ?niezawodowych? zastępców procesowych określanych procuratores. To od zwrotu procuratores mercenarii miał powstać termin ?mecenas?, poprzez stopniową eliminację pierwszego członu i głoski ?r? w drugim wyrazie. Występował on już w XVIII stuleciu, a upowszechnił się w wieku XIX.
Źródło: https://pl.wikipedia.org/wiki/Mecenas_(prawnik)