prawnik katowice zbiór przepisów prawnych z zakresu prawa cywilnego obejmujący przynajmniej podstawowy zestaw instytucji z tej dziedziny.
Obowiązująca w Polsce ustawa ? Kodeks cywilny ? została uchwalona 23 kwietnia 1964 r. Wszedł w życie z dniem 1 stycznia 1965 r., z wyjątkiem artykułów 160?167, 178, 213?219 i 1058?1088, które weszły w życie z dniem ogłoszenia, czyli 18 maja 1964 r. Opublikowany został w Dzienniku Ustaw nr 16, poz. 93 z 19641. Organem wydającym był Sejm PRL, a organami zobowiązanymi: Rada Ministrów, Ministerstwo Rolnictwa i Rozwoju Wsi oraz Ministerstwo Obrony Narodowej.
Geneza
Uchwalenie kodeksu cywilnego w Polsce wywołane było w głównej mierze potrzebą unifikacji polskiego prawa cywilnego oraz unowocześnieniem dotychczasowych przepisów. Do momentu wejścia w życie kodeksu cywilnego w zakresie stosunków cywilnoprawnych obowiązywały:
- ustawa z dnia 18 lipca 1950 r. ? Przepisy ogólne prawa cywilnego (Dz. U. z 1950 r. Nr 34, poz. 311),
- dekret z dnia 11 października 1946 r. ? Prawo rzeczowe (Dz. U. z 1946 r. Nr 57, poz. 319),
- rozporządzenie Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 27 października 1933 r. ? Kodeks zobowiązań (Dz. U. z 1933 r. Nr 82, poz. 598),
- dekret z dnia 8 października 1946 r. ? Prawo spadkowe (Dz. U. z 1946 r. Nr 60, poz. 328),
- rozporządzenie Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 27 czerwca 1934 r. ? Kodeks handlowy (w pozostałej części kodeks obowiązywał do końca 2000 r.) (Dz. U. z 1934 r. Nr 57, poz. 502),
ustawa z dnia 13 lipca 1957 r. o obrocie nieruchomościami rolnymi (Dz. U. z 1957 r. Nr 39, poz. 172),
- ustawa z dnia 29 czerwca 1963 r. o ograniczeniu podziału gospodarstw rolnych (Dz. U. z 1963 r. Nr 28, poz. 168),
- rozporządzenie Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 24 października 1934 r. o własności lokali (Dz. U. z 1934 r. Nr 94, poz. 848),
- rozporządzenie Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 22 marca 1928 r. o rejestrowym zastawie rolniczym (Dz. U. z 1928 r. Nr 38, poz. 360),
ustawa z dnia 14 marca 1932 r. o rejestrowym zastawie drzewnym (Dz. U. z 1932 r. Nr 31, poz. 317),
- ustawa z dnia 28 kwietnia 1938 r. o rejestrowych prawach rzeczowych na pojazdach mechanicznych (Dz. U. z 1938 r. Nr 36, poz. 302),
- ustawa z dnia 15 czerwca 1939 r. o zastawie rejestrowym na maszynach i aparatach (Dz. U. z 1939 r. Nr 60, poz. 394),
- rozporządzenie Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 29 czerwca 1924 r. o lichwie pieniężnej (Dz. U. z 1924 r. Nr 56, poz. 574),
- dekret Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 3 grudnia 1935 r. o wysokości odsetek ustawowych (Dz. U. z 1935 r. Nr 88, poz. 545);
- Ustawa z dnia 23 kwietnia 1964 r. Przepisy wprowadzające kodeks cywilny (Dz. U. z 1964 r. Nr 16, poz. 94, z późn. zm.), która zawiera w głównej mierze przepisy derogacyjne, kolizyjne i intertemporalne przygotowała polski system prawa do wejścia w życie kodeksu cywilnego. Akty prawne wymienione wyżej zostały w całości lub w części uchylone przez niniejszą ustawę.
Zawartość polskiego kodeksu cywilnego
Polski kodeks cywilny składa się z czterech ksiąg: części ogólnej (art. 1?125) dotyczącej m.in. osób i czynności prawnych, oraz ksiąg regulujących kolejno: prawo rzeczowe (art. 126?352), prawo zobowiązań (art. 353?921) oraz prawo spadkowe (art. 922?1088).
Księgi dzielą się na tytuły, tytuły na działy, działy na rozdziały, a niektóre rozdziały na oddziały.
Na podstawie kodeksu cywilnego wydanych zostało 10 rozporządzeń.
Nowelizacje
Dotychczas wydano 66 aktów zmieniających polski kodeks cywilny. Pierwsza nowelizacja nastąpiła w 1971 r. W okresie PRL-u kodeks cywilny znowelizowano ośmiokrotnie.
Obszerna nowelizacja nastąpiła w 1990 r. w związku z transformacją ustrojową w Polsce. Przejście z gospodarki centralnie sterowanej na gospodarkę planową koncesyjno-reglamentacyjną wywołało potrzebę dokonania głębokich zmian w kodeksie cywilnym, głównie w zakresie własności oraz umów (wprowadzono do kodeksu cywilnego np. zasadę swobody umów, która jest jednym z fundamentów gospodarki wolnorynkowej ? mówi o niej art. 3531 kodeksu cywilnego). 27 stycznia 2014 r. Marszałek Sejmu ogłosił tekst jednolity kodeksu.
Źródło: http://pl.wikipedia.org/wiki/Kodeks_cywilny
Prawo podatkowe
Jeżeli nasze wątpliwości prawne związane są z podatkami, to prawnik również może nam pomóc. Istnieje bowiem grupa absolwentów studiów prawniczych, którzy w ramach aplikacji, a nawet jeszcze czasu trwania edukacji zdecydowała się na pójście w kierunku doradcy podatkowego. To normalny rodzaj kariery dla tej grupy, więc są oni przygotowani w stu procentach do swoich obowiązków.Taki doradca z łatwością powoła się na odpowiednie do zaistniałych sytuacji przepisy, a to oznacza, że będziemy posiadać klarowniejszy obraz możliwych trudności oraz dostępnych wariantów działania przekładających się na większe szanse powodzenia. Znajomość prawa nie tylko zapobiega szkodzie, ale również okazuje się być doskonałym narzędziem. Skomplikowane zagadnienia powiązane z podatkami nie są czymś przyjemnym, ale od nich są fachowcy. Nie walczmy sami z kodeksami i orzecznictwem sądów ? zlećmy to doradcom podatkowym. Dla nich to chleb powszedni, a dla nas brak uczucia niepokoju.
Czym zajmuje się radca prawny?
Radca prawny ? prawnik świadczący pomoc prawną podmiotom gospodarczym, jednostkom organizacyjnym oraz osobom fizycznym, która polega przede wszystkim na udzielaniu porad prawnych, sporządzaniu opinii prawnych, opracowywaniu projektów aktów prawnych oraz występowaniu przed sądami i urzędami.
Zasady wykonywania zawodu radcy prawnego określa ustawa z dnia 6 lipca 1982 r. o radcach prawnych1. Radcowie prawni zorganizowani są na zasadach samorządu zawodowego. Jednostkami organizacyjnymi samorządu posiadającymi osobowość prawną są okręgowe izby radców prawnych i Krajowa Izba Radców Prawnych.
Podstawową różnicą między radcami prawnymi a adwokatami jest możliwość świadczenia pomocy prawnej w stosunku pracy przez radców prawnych, czego nie wolno adwokatom.
W ostatnich latach znacząco rozszerzono uprawnienia radców prawnych do występowania przed sądami i organami, powierzając im obok wcześniejszej kompetencji do prowadzenia spraw administracyjnych, cywilnych, gospodarczych, pracowniczych i administracyjnosądowych, także m.in. możliwość prowadzenia spraw rodzinnych i obrony w sprawach o wykroczenia, a także występowania jako pełnomocnik oraz obrońca (od 1 lipca 2015 r.) strony w sprawach karnych i karnoskarbowych, z tym że obrońcą może być tylko radca prawny niepozostający w stosunku pracy.
Źródło: https://pl.wikipedia.org/wiki/Radca_prawny